23 Kasım 2006

Benim Yeğenim Oldu

Seni anlatmak ne zor.. Eskiyi hatırlamak.. Simgeler var zihnimde.. Kesik kesik görüntüler.. Yok, yaşlılıktan değil, çok şükür gencim ama amnezi var birazcık; çocukluğumu hatırlayamıyorum..

Seninle bebekken tanışmışız.. Benim hafızamda patlamış mısır kalmış, bir de o dönem Show Tv'de her akşam yayınlanan dandik korku filmleri.. Evde yalnızken duş alamamamın sebebi bil ki sensin.. Bacak kadar çocuğa o korku filmleri izletilir mi allah aşkına?

Sonra sen Casino'da çalışıyordun bi ara.. Bana Black Jack öğretmiştin.. Sürekli oynardık benim elimde bozukluklar.. Sabahlara kadar kumar..

L-Manyak okurduk bir de.. Zıçan Adam mı istersin, Ezik Şarkıcı Altuğ mu? Bir de Şero vardı tabii ki.. Birbirimize bile Şero diye hitap eder olmuştuk..

Sonra Denizli'ye gidiverdin.. Bok mu vardı Denizli'de anlayamamıştım.. İstanbul'da okul mu yoktu.. Ben yalnız kaldım o zaman ve inan seni çok aradım..

İstanbul'a dönüşün muhteşem oldu.. Bir araban vardı artık okulu bitirmiştin.. E ben de büyümüştüm artık canım.. L-Manyak'ın yanında bira iyi gider olmuştu.. Hele bi de Nakkaştepe'deki Yeditepe Restoran'a gittiysek, deymeyindi keyfimize..

Çalışmaya başladın.. Çok iş değiştirdin, beceremedin.. İngiltere'ye gidicem diye tutturdun sonra.. Tuttuğunu koparan bi insansın.. Onu da başardın.. Ben yine yalnız kaldım..

Telefonda konuşurken hep "sevgilin var mı?" diye sorardın.. Benim cevabım bazen evet olurdu bazen hayır ama senin hep olurdu sevgilin.. Çamaşır değiştirir gibi sevgili değiştirirdin..

İngiltere'de de buldun bir sevgili.. Master'ı bitirdin İstanbul'a geldin.. Sonra o sevgilinin peşinden Avustralyalara kadar gittin.. Şimdi farkettim ki beni ne çok bırakıp gitmişsin..

Sonra ne oldu? O çocukla evlendin, çocuk doğurdun.. Adını da Tahlia koydun.. Peki ben ne olucam?

Dedim ya seni anlatmak ne kadar zor.. Seni sorana "ablam" derdim eskiden.. Annem sana ablalık etmiş, sen bana.. Şimdi sorunca anlatamıorum insanlara senin benim için ne olduğunu.. Ben senin çocuğuna ablalık edemeyeceğim.. Zincir burada kırılıyor sanırım..

GAP polarlar, siyah topuklu çizmeler, dar kotlar var senden hatıra.. Ama ben artık büyüdüm be Tuğba.. Senin gibi de değilim.. L-Manyak da okumuyorum artık.. Anlamsız geliyor sen olmayınca..

Son bir şeyi daha farkettim:Sesini aylardır duymadığımı.. Ama sen de biraz fazla büyüdün baksana "anne" oldun.. Peki ben ne olucam?

Hiç yorum yok: